Terwijl ik dit schrijf zit ik met mijn gezin in het gras, onder een boom in Bretagne. Vogels zingen en ik kijk naar mijn vriend en onze kinderen. Ze zijn me zo dierbaar. Ik besef me dat ze op dit moment opgaan in de buitenste laag van bewustzijn; de tastbare wereld. Ze zijn zich niet bewust van de diepere dimensie van zijn. Ze horen dezelfde geluiden als ik, er gaan gedachten en gevoelens door ze heen en dezelfde wind die ik ook voel streelt hun huid. Wat hieraan ten grondslag ligt, de stille roerloze dimensie van zijn, ontgaat ze op dit moment. De stilte die hun hele leven draagt, zoals het mijn leven draagt en wat fysiek voelbaar is als zachte vrede.
Een verschil tussen praten over en delen vanuit
Mensen die me kennen weten dat ik thuis weinig tot niet praat over spiritualiteit en non-dualiteit. Ze kunnen het zich niet voorstellen; ‘Je ademt het Linda, het stroomt door je bloed, hoe kan het dan dat je er thuis niet over praat? Mis je dat dan niet?’ Mis ik het om thuis over spiritualiteit te praten? Nee, want ik praat niet graag over spiritualiteit. Wat valt erover te zeggen? Het is iets om rechtstreeks te leven. Ik ontmoet mijn gezinsleden, waaronder onze kat Mickey, in het tijdloze veld van zijn en voel hoe de liefde ons draagt.
Toch deel ik deze woorden, schrijf ik er boeken over en kun je er bijna dagelijks stukjes van me over lezen op de sociale media. Hoe zit dat dan? Voor mij is er een verschil tussen praten over spiritualiteit en het rechtstreeks delen van spiritualiteit. Het verschil kun je voelen. Bij het laatste kun je door de woorden heen en in de woorden de energie voelen van waaruit ze zijn ontstaan en wat ze overdragen. Als lezer kun je ermee resoneren. Dat is ook wat ik hoor van mensen die het boek Het ja-gevoel lezen. En hoewel woorden betekenis overdragen en dat wat gedeeld wordt kracht bijzetten, is werkelijke spiritualiteit ook zonder woorden samen te delen. Sterker nog, soms kan stilte, elkaar in de ogen kijken of ‘gewoon’ samen-zijn duizend maal krachtiger zijn dan de mooist gesproken of geschreven woorden.
Je weet het niet
Zo keek ik ooit in de ogen van Mukti, spiritueel leraar en partner van Adyashanti, toen ik afscheid van ze nam na een retraiteweek. Ik zal het nooit meer vergeten. Haar open en weidse ogen deelde de tijdloze dimensie met me, hoewel ik er op dat moment nog niet aan toe was om haar blik langer dan een paar seconden te beantwoorden.
En dat is een ander aspect aan het delen van de diepere dimensie van zijn. Je weet niet wat het effect is van het delen. Het kan op het moment zelf lijken of de ander de schat van openheid nog niet kan ontvangen. Zoals ik destijds met Mukti na een paar seconden mijn blik afwendde. Toch werkte het op een diep niveau door en hielp het me in de jaren erna mede om er verder voor te openen. Wanneer niet het een of ander doel belangrijk is, maar het (delen vanuit) zijn, dan is het goed zoals het is. Ook wanneer de ander bijvoorbeeld nog muren voor zijn hart heeft, in een poging het te beschermen. Je weet vanuit je menselijk perspectief niet altijd waar een innerlijke nee voor nodig is. Toch klopt het altijd, ook wanneer het niet lijkt te kloppen.
De stroom volgen
De meeste mensen die ik in mijn dagelijks leven op straat of bijvoorbeeld in de winkel ontmoet zijn zich niet bewust van de diepere dimensie van zijn en van de werkelijkheid die achter de ogenschijnlijk duale wereld schuilgaat. Ik voel bij deze mensen geen enkele behoefte om erover te delen. Zelfs niet wanneer deze mensen pijn met me delen die voortkomt uit het gevangen zitten in de cirkels van gewoontepatronen en dualiteit. Liever luister ik dan en begrijp ik hoe pijnlijk het is. Wanneer mensen diep van binnen echter ja voelen bij spiritueel ontwaken dan stroom ik over en neem ik mensen graag mee zichzelf in tot waar ze op dat moment aan toe zijn. En natuurlijk is dat diepgaand vreugdevol en vervullend. Dat voelt ook als deel van mijn bedoeling. Als ik de diepere dimensie van zijn, en de weg daar naartoe, helemaal niet zou kunnen delen zou ik dat als een diep gemis ervaren. Dat heeft te maken met de vergelijking dat een schilder graag schildert en een muzikant graag muziek maakt. Ook dat komt vaak rechtstreeks voort uit de diepere dimensie van zijn, en de creatieve flow wil nu eenmaal graag stromen. Dat betekent echter niet dat ze praktisch gezien ieder moment en met iedereen muziek maken of schilderen.
Wat er altijd is
De titel van dit artikel ‘Wat er altijd is’ heeft te maken met de volledigheid van dit moment, met hoe het in werkelijkheid is. De diepere dimensie van zijn is er altijd en neemt de vorm aan van dit moment. Wanneer je daarin rust voel je dat het moment precies is zoals het moet zijn. Wat een rust en vrede geeft dat. Dat betekent dat de ander dus ook niet anders hoeft te zijn. En jij ook niet! Je ervaart de volledigheid van de ander en van jezelf. Het anders willen hebben dan het is komt vaak voort uit een gevoel van tekort, uit een gevoel van onvolkomenheid in jezelf. Wat mij betreft gaat spiritualiteit juist over het ontdekken, realiseren en belichamen van de volledigheid van dit moment. Precies zoals het is.
Aannemen wat er is
En daarmee wil ik dit artikel graag afsluiten. Want wanneer de werkelijkheid nog een gevoel van gemis, van onvolledigheid is, dan vormt dat de poort naar heling en een dieper ontwaken. Ook onvolledigheid is deel van de volledigheid. En het is vaak juist onze nabije omgeving, onze familie en geliefden en bijvoorbeeld onze werkomgeving die ons dit spiegelt. Wat willen we graag anders zien in de ander? Of in onszelf? Wat willen we dat er anders is? Welke gemis en welke pijn legt dat bloot? Welk patroon bevestigt en bekrachtigt het in onszelf? Wat geloven we daarover? Ontmoet dat, kom dat onder ogen zodat het leven weer vloeiend is. Dat waar je ten diepste naar verlangt is er altijd. Het kan wel zijn dat het verborgen is onder een laag van pijn, conclusies over (het ontstaan van) de pijn en manieren om de pijn te onderdrukken, vermijden en compenseren. Zodra je daar echter voor opent, voel je weliswaar de pijn, maar ook de kracht en wijsheid die erin besloten liggen. Rouw en verwerking kunnen plaatsvinden. Je bent weer verbonden met het leven en die verbondenheid vervult en ontspant, brengt vrede en heling.
Dat het je goed mag gaan.
Hartengroet,
Linda